Singular | Dual | Plural | |
Nominative |
भयकर्तृ
bhayakartṛ |
भयकर्तृणी
bhayakartṛṇī |
भयकर्तॄणि
bhayakartṝṇi |
Vocative |
भयकर्तः
bhayakartaḥ |
भयकर्तारौ
bhayakartārau |
भयकर्तारः
bhayakartāraḥ |
Accusative |
भयकर्तारम्
bhayakartāram |
भयकर्तारौ
bhayakartārau |
भयकर्तॄन्
bhayakartṝn |
Instrumental |
भयकर्तृणा
bhayakartṛṇā भयकर्त्रा bhayakartrā |
भयकर्तृभ्याम्
bhayakartṛbhyām |
भयकर्तृभिः
bhayakartṛbhiḥ |
Dative |
भयकर्तृणे
bhayakartṛṇe भयकर्त्रे bhayakartre |
भयकर्तृभ्याम्
bhayakartṛbhyām |
भयकर्तृभ्यः
bhayakartṛbhyaḥ |
Ablative |
भयकर्तृणः
bhayakartṛṇaḥ भयकर्तुः bhayakartuḥ |
भयकर्तृभ्याम्
bhayakartṛbhyām |
भयकर्तृभ्यः
bhayakartṛbhyaḥ |
Genitive |
भयकर्तृणः
bhayakartṛṇaḥ भयकर्तुः bhayakartuḥ |
भयकर्तृणोः
bhayakartṛṇoḥ भयकर्त्रोः bhayakartroḥ |
भयकर्तॄणाम्
bhayakartṝṇām |
Locative |
भयकर्तृणि
bhayakartṛṇi भयकर्तरि bhayakartari |
भयकर्तृणोः
bhayakartṛṇoḥ भयकर्त्रोः bhayakartroḥ |
भयकर्तृषु
bhayakartṛṣu |