| Singular | Dual | Plural |
Nominative |
मनोरथदायकः
manorathadāyakaḥ
|
मनोरथदायकौ
manorathadāyakau
|
मनोरथदायकाः
manorathadāyakāḥ
|
Vocative |
मनोरथदायक
manorathadāyaka
|
मनोरथदायकौ
manorathadāyakau
|
मनोरथदायकाः
manorathadāyakāḥ
|
Accusative |
मनोरथदायकम्
manorathadāyakam
|
मनोरथदायकौ
manorathadāyakau
|
मनोरथदायकान्
manorathadāyakān
|
Instrumental |
मनोरथदायकेन
manorathadāyakena
|
मनोरथदायकाभ्याम्
manorathadāyakābhyām
|
मनोरथदायकैः
manorathadāyakaiḥ
|
Dative |
मनोरथदायकाय
manorathadāyakāya
|
मनोरथदायकाभ्याम्
manorathadāyakābhyām
|
मनोरथदायकेभ्यः
manorathadāyakebhyaḥ
|
Ablative |
मनोरथदायकात्
manorathadāyakāt
|
मनोरथदायकाभ्याम्
manorathadāyakābhyām
|
मनोरथदायकेभ्यः
manorathadāyakebhyaḥ
|
Genitive |
मनोरथदायकस्य
manorathadāyakasya
|
मनोरथदायकयोः
manorathadāyakayoḥ
|
मनोरथदायकानाम्
manorathadāyakānām
|
Locative |
मनोरथदायके
manorathadāyake
|
मनोरथदायकयोः
manorathadāyakayoḥ
|
मनोरथदायकेषु
manorathadāyakeṣu
|