| Singular | Dual | Plural |
| Nominative |
असमानकारणा
asamānakāraṇā
|
असमानकारणे
asamānakāraṇe
|
असमानकारणाः
asamānakāraṇāḥ
|
| Vocative |
असमानकारणे
asamānakāraṇe
|
असमानकारणे
asamānakāraṇe
|
असमानकारणाः
asamānakāraṇāḥ
|
| Accusative |
असमानकारणाम्
asamānakāraṇām
|
असमानकारणे
asamānakāraṇe
|
असमानकारणाः
asamānakāraṇāḥ
|
| Instrumental |
असमानकारणया
asamānakāraṇayā
|
असमानकारणाभ्याम्
asamānakāraṇābhyām
|
असमानकारणाभिः
asamānakāraṇābhiḥ
|
| Dative |
असमानकारणायै
asamānakāraṇāyai
|
असमानकारणाभ्याम्
asamānakāraṇābhyām
|
असमानकारणाभ्यः
asamānakāraṇābhyaḥ
|
| Ablative |
असमानकारणायाः
asamānakāraṇāyāḥ
|
असमानकारणाभ्याम्
asamānakāraṇābhyām
|
असमानकारणाभ्यः
asamānakāraṇābhyaḥ
|
| Genitive |
असमानकारणायाः
asamānakāraṇāyāḥ
|
असमानकारणयोः
asamānakāraṇayoḥ
|
असमानकारणानाम्
asamānakāraṇānām
|
| Locative |
असमानकारणायाम्
asamānakāraṇāyām
|
असमानकारणयोः
asamānakāraṇayoḥ
|
असमानकारणासु
asamānakāraṇāsu
|