| Singular | Dual | Plural |
| Nominative |
उपकारपरः
upakāraparaḥ
|
उपकारपरौ
upakāraparau
|
उपकारपराः
upakāraparāḥ
|
| Vocative |
उपकारपर
upakārapara
|
उपकारपरौ
upakāraparau
|
उपकारपराः
upakāraparāḥ
|
| Accusative |
उपकारपरम्
upakāraparam
|
उपकारपरौ
upakāraparau
|
उपकारपरान्
upakāraparān
|
| Instrumental |
उपकारपरेण
upakārapareṇa
|
उपकारपराभ्याम्
upakāraparābhyām
|
उपकारपरैः
upakāraparaiḥ
|
| Dative |
उपकारपराय
upakāraparāya
|
उपकारपराभ्याम्
upakāraparābhyām
|
उपकारपरेभ्यः
upakāraparebhyaḥ
|
| Ablative |
उपकारपरात्
upakāraparāt
|
उपकारपराभ्याम्
upakāraparābhyām
|
उपकारपरेभ्यः
upakāraparebhyaḥ
|
| Genitive |
उपकारपरस्य
upakāraparasya
|
उपकारपरयोः
upakāraparayoḥ
|
उपकारपराणाम्
upakāraparāṇām
|
| Locative |
उपकारपरे
upakārapare
|
उपकारपरयोः
upakāraparayoḥ
|
उपकारपरेषु
upakārapareṣu
|