| Singular | Dual | Plural |
| Nominative |
मन्त्राराधनम्
mantrārādhanam
|
मन्त्राराधने
mantrārādhane
|
मन्त्राराधनानि
mantrārādhanāni
|
| Vocative |
मन्त्राराधन
mantrārādhana
|
मन्त्राराधने
mantrārādhane
|
मन्त्राराधनानि
mantrārādhanāni
|
| Accusative |
मन्त्राराधनम्
mantrārādhanam
|
मन्त्राराधने
mantrārādhane
|
मन्त्राराधनानि
mantrārādhanāni
|
| Instrumental |
मन्त्राराधनेन
mantrārādhanena
|
मन्त्राराधनाभ्याम्
mantrārādhanābhyām
|
मन्त्राराधनैः
mantrārādhanaiḥ
|
| Dative |
मन्त्राराधनाय
mantrārādhanāya
|
मन्त्राराधनाभ्याम्
mantrārādhanābhyām
|
मन्त्राराधनेभ्यः
mantrārādhanebhyaḥ
|
| Ablative |
मन्त्राराधनात्
mantrārādhanāt
|
मन्त्राराधनाभ्याम्
mantrārādhanābhyām
|
मन्त्राराधनेभ्यः
mantrārādhanebhyaḥ
|
| Genitive |
मन्त्राराधनस्य
mantrārādhanasya
|
मन्त्राराधनयोः
mantrārādhanayoḥ
|
मन्त्राराधनानाम्
mantrārādhanānām
|
| Locative |
मन्त्राराधने
mantrārādhane
|
मन्त्राराधनयोः
mantrārādhanayoḥ
|
मन्त्राराधनेषु
mantrārādhaneṣu
|