| Singular | Dual | Plural |
Nominative |
असमावृत्तकः
asamāvṛttakaḥ
|
असमावृत्तकौ
asamāvṛttakau
|
असमावृत्तकाः
asamāvṛttakāḥ
|
Vocative |
असमावृत्तक
asamāvṛttaka
|
असमावृत्तकौ
asamāvṛttakau
|
असमावृत्तकाः
asamāvṛttakāḥ
|
Accusative |
असमावृत्तकम्
asamāvṛttakam
|
असमावृत्तकौ
asamāvṛttakau
|
असमावृत्तकान्
asamāvṛttakān
|
Instrumental |
असमावृत्तकेन
asamāvṛttakena
|
असमावृत्तकाभ्याम्
asamāvṛttakābhyām
|
असमावृत्तकैः
asamāvṛttakaiḥ
|
Dative |
असमावृत्तकाय
asamāvṛttakāya
|
असमावृत्तकाभ्याम्
asamāvṛttakābhyām
|
असमावृत्तकेभ्यः
asamāvṛttakebhyaḥ
|
Ablative |
असमावृत्तकात्
asamāvṛttakāt
|
असमावृत्तकाभ्याम्
asamāvṛttakābhyām
|
असमावृत्तकेभ्यः
asamāvṛttakebhyaḥ
|
Genitive |
असमावृत्तकस्य
asamāvṛttakasya
|
असमावृत्तकयोः
asamāvṛttakayoḥ
|
असमावृत्तकानाम्
asamāvṛttakānām
|
Locative |
असमावृत्तके
asamāvṛttake
|
असमावृत्तकयोः
asamāvṛttakayoḥ
|
असमावृत्तकेषु
asamāvṛttakeṣu
|