| Singular | Dual | Plural |
Nominativo |
असमावृत्तकः
asamāvṛttakaḥ
|
असमावृत्तकौ
asamāvṛttakau
|
असमावृत्तकाः
asamāvṛttakāḥ
|
Vocativo |
असमावृत्तक
asamāvṛttaka
|
असमावृत्तकौ
asamāvṛttakau
|
असमावृत्तकाः
asamāvṛttakāḥ
|
Acusativo |
असमावृत्तकम्
asamāvṛttakam
|
असमावृत्तकौ
asamāvṛttakau
|
असमावृत्तकान्
asamāvṛttakān
|
Instrumental |
असमावृत्तकेन
asamāvṛttakena
|
असमावृत्तकाभ्याम्
asamāvṛttakābhyām
|
असमावृत्तकैः
asamāvṛttakaiḥ
|
Dativo |
असमावृत्तकाय
asamāvṛttakāya
|
असमावृत्तकाभ्याम्
asamāvṛttakābhyām
|
असमावृत्तकेभ्यः
asamāvṛttakebhyaḥ
|
Ablativo |
असमावृत्तकात्
asamāvṛttakāt
|
असमावृत्तकाभ्याम्
asamāvṛttakābhyām
|
असमावृत्तकेभ्यः
asamāvṛttakebhyaḥ
|
Genitivo |
असमावृत्तकस्य
asamāvṛttakasya
|
असमावृत्तकयोः
asamāvṛttakayoḥ
|
असमावृत्तकानाम्
asamāvṛttakānām
|
Locativo |
असमावृत्तके
asamāvṛttake
|
असमावृत्तकयोः
asamāvṛttakayoḥ
|
असमावृत्तकेषु
asamāvṛttakeṣu
|