| Singular | Dual | Plural |
| Nominative |
करणवान्
karaṇavān
|
करणवन्तौ
karaṇavantau
|
करणवन्तः
karaṇavantaḥ
|
| Vocative |
करणवन्
karaṇavan
|
करणवन्तौ
karaṇavantau
|
करणवन्तः
karaṇavantaḥ
|
| Accusative |
करणवन्तम्
karaṇavantam
|
करणवन्तौ
karaṇavantau
|
करणवतः
karaṇavataḥ
|
| Instrumental |
करणवता
karaṇavatā
|
करणवद्भ्याम्
karaṇavadbhyām
|
करणवद्भिः
karaṇavadbhiḥ
|
| Dative |
करणवते
karaṇavate
|
करणवद्भ्याम्
karaṇavadbhyām
|
करणवद्भ्यः
karaṇavadbhyaḥ
|
| Ablative |
करणवतः
karaṇavataḥ
|
करणवद्भ्याम्
karaṇavadbhyām
|
करणवद्भ्यः
karaṇavadbhyaḥ
|
| Genitive |
करणवतः
karaṇavataḥ
|
करणवतोः
karaṇavatoḥ
|
करणवताम्
karaṇavatām
|
| Locative |
करणवति
karaṇavati
|
करणवतोः
karaṇavatoḥ
|
करणवत्सु
karaṇavatsu
|