| Singular | Dual | Plural |
| Nominativo |
करणवान्
karaṇavān
|
करणवन्तौ
karaṇavantau
|
करणवन्तः
karaṇavantaḥ
|
| Vocativo |
करणवन्
karaṇavan
|
करणवन्तौ
karaṇavantau
|
करणवन्तः
karaṇavantaḥ
|
| Acusativo |
करणवन्तम्
karaṇavantam
|
करणवन्तौ
karaṇavantau
|
करणवतः
karaṇavataḥ
|
| Instrumental |
करणवता
karaṇavatā
|
करणवद्भ्याम्
karaṇavadbhyām
|
करणवद्भिः
karaṇavadbhiḥ
|
| Dativo |
करणवते
karaṇavate
|
करणवद्भ्याम्
karaṇavadbhyām
|
करणवद्भ्यः
karaṇavadbhyaḥ
|
| Ablativo |
करणवतः
karaṇavataḥ
|
करणवद्भ्याम्
karaṇavadbhyām
|
करणवद्भ्यः
karaṇavadbhyaḥ
|
| Genitivo |
करणवतः
karaṇavataḥ
|
करणवतोः
karaṇavatoḥ
|
करणवताम्
karaṇavatām
|
| Locativo |
करणवति
karaṇavati
|
करणवतोः
karaṇavatoḥ
|
करणवत्सु
karaṇavatsu
|